Tamar Lalo & Ignacio Prego e - ama-sma

Eduki publikatzailea

Tamar Lalo & Ignacio Prego

ADI! Jarduera horretarako, GASTEIZTIK AUTOBUS ZERBITZU bat eskainiko da, joan-etorriko 3 €-ko kostuarekin. Ibilgailua GOYA gasolindegi zaharretik (Monseñor Cadena eta Eleta kalea, 2, 01008 Gasteiz, Araba) aterako da 18:45ean. Kontzertuaren sarrera erreserbatzean, zerbitzu hori erreserbatzeko aukera ematen da.

The Celebrated Sanmartini

Tamar Lalo, flautak eta zuzendaritza artistikoa
Ignacio Prego, klabezina

Programaren obrak

THE CELEBRATED SAMMARTINI

GIUSEPPE SAMMARTINI (1695-1750)
Sonata en sol mayor, Sibley nº 25 (GSM 1324)
Allegro
Andante
[Allegro]

GEORG FRIEDRICH HÄNDEL (1685-1759)
Obertura de Rinaldo para clave solo

GIUSEPPE SAMMARTINI
Sonata en re mayor, Sibley nº 17 (GSM 1316)
Allegro
Andante
All[egro] assai

GEORG FRIEDRICH HÄNDEL
Allemande de la Suite en re menor HWV 436

GIUSEPPE SAMMARTINI
Sonata en sol menor, Sibley nº 14 (GSM 1313a)
Allegro
Adagio
[Allegro]

GEORG FRIEDRICH HÄNDEL
Sarabande y Gigue de la Suite en mi menor, HWV 438

GIUSEPPE SAMMARTINI
Sonata en re menor, Sibley nº 20 (GSM 1319)
Allegro má non tanto
Andante
Allegro

Giuseppe Sammartini, Barrokoaren amaierako oboista handienetakoa eta bere garaian ospe handia izan zuen konpositorea. Milanen jaio zen, baina Londresera joan zen aukera berrien bila. Londres, XVIII. mendean, topaleku bat zen irteera profesional berriak bilatzen zituzten Europa osoko musikarientzat; izan ere, han publikoari irekita zeuden hainbat antzoki zeuden, baita publikoarentzat irekita zeuden eta sarrerak salgai zituzten kontzertu areto ugari ere. Fenomeno berezi bat zen, garai hartan batez ere gorteak eta elizak baitziren musikariei entzuteko lekuak. Musikari askok orkestratan jotzen zuten, baina entzunaldi publikoetan sonatak eta kontzertuak, askotan beraiek idatzitako piezak, interpretatuz ere erakusten zuten beren birtuosismoa. Sammartini ez zen desberdina izan, eta bere izena oboerako zati garrantzitsuetan ageri da Händel-en operen eskuizkribu autografoetan, hala nola Arminioko "Quella fiamma" arian (1737), bai eta Londresko kontzertu publikoen zenbait programatan ere. Londresko egunkari batean argitaratutako obituarioan esaten denez, "Giuseppe Sammartini hil zen, Europako oboistarik onena".

Oso litekeena da Sammartinik oboeaz gain flauta ere jotzea, bai eztia bai zeharkakoa; izan ere, garai hartan ohikoa zen hainbat haize instrumentu jotzea. Gainera, bere anaia Giovanni Battista Sammartini konpositore ospetsuari lau flauta utzi zizkion oinordetzan, beste ondasun batzuen artean. Sammartinik 32 sonata bideratu zituen moko flautara, baxu jarraituarekin, bai eta bi flautarako beste sonata asko ere, eta kontzertu bat ere bai, ziurrenik haren obra ospetsuena eta errepertorio barrokoko konposizio nabarmenetako bat. Programa honetan, sonata horietako lau entzun daitezke, G. F. Händelen klabezin pieza batzuekin batera. Aipatutako sonatak egun Eastman liburutegian babesten den "Sibley" eskuizkribuan gordetzen dira.

Imajina genezake nola entzungo litzatekeen Sammartini eta Händelen musika hau Londresko kontzertu areto batean?