Detalle - ama-sma

Resonando en el Pasado instrumentuen bilduma bat da, Abraham Cupeiro artistak dakarkiguna kontzertu pedagogiko baten bidez. Hala, gure espeziearen iragan urrunenera bidaiatzen du, haize instrumentuen soinuaren laguntzaz.

Hezurrezko txirula txiki batetik (46.OOO KA) XIX. mendeko jatorrizko Sousaphone handi bateraino. Bilduman, familia, leku eta garai guztietako instrumentuak daude irudikatuta

INTERPRETEAK

Abraham Cupeiro, multinstrumentista eta instrumentuen eraikitzailea

Eraikitzailea eta multinstrumentista da Abraham Cupeiro. Denboran galdutako instrumentuak berreskuratzen dituelako eta horiek soinu berriak sortzeko eta haiekin zerikusirik ez duten musiketan inbrikatzeko erabiltzen dituelako da batez ere ezaguna.

Tronpeta ikasi zuen RCSMMn, eta, ondoren, Antzinako Musikaren Interpretazio Masterra egin zuen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan. Edonola ere, formazio klasikoa duen arren, musika mota guztiek erakarri izan dute beti. Horren lekuko, txikitatik folk, jazz eta antzinako musikako taldeetan parte hartu du.

Instrumentista gisa, Karnyx (Burdin Aroko tronpeta zelta) jotzen duen pertsona bakarrenetakoa izateagatik nabarmentzen da. Duela gutxi, Tintignacen Karnyx-a probatzera gonbidatu zuten (2004an osorik agertu zen bakarra). Gainera, Galiziako tradizioko antzinako tresna baten bultzatzailea da: korna. Bere aitonak jotzen zuen instrumentu hori, eta Alfontso X.aren argialdietan ere agertzen da.

Organologiarekiko duen interesa dela eta, mundu osoko eta garai desberdinetako 200 instrumentu baino gehiagoren bilduma lortu du. Bilduma hau kontzertu-bakarrizketa gisara irakasten du, «Resonando en el Pasado» izenburupean. Abrahamek hainbat instrumentu berreskuratu eta eraikitzen ditu, eta haiekin interpretatzen du bere musikatik hasi eta gaur egungo musikara arte, formazio modernoekin nahastuta.

Nahasketa horien lekuko da Compromiscuo lana, Vadzim Yukhnevich akordeoi jotzaile bielorrusiarrarekin egina, bai eta ex profeso berarentzat idatzitako lan batzuk ere, besteak beste Wladimir Rosinskyren Misterio Kontzertua, Galiziako Orkestra Sinfonikoarekin batera interpretatua.

Os Sons Esquecidos da bere azken proiektua, eta Galiziako Filharmoníarekin grabatuta dago. Lan hau 2017ko urrian atera zen argitara, Warner Classics zigiluarekin. Abraham Cupeirok Alcaláko Unibertsitateko Orkestrarekin kolaboratzen du 2017tik.

Lautea munduko kultura guztietan gehien agertzen den instrumentua da, askotariko formak izaten dituen arren. Agerpen horietan guztietan afektu sotilena, fintasuna eta leuntasuna islatzen ditu beste adierazpen askoren gainetik. Vivaldi, Couperin eta Bachen kontzertuak.

PROGRAMA

INTERPRETEAK

EUSKAL BARROKENSEMBLE

• Enrike Solinís, lautea
• Vicente Parrilla, moko txirulak
• Miren Zeberio, biolin barrokoa
• Pablo Martín Caminero, biolonea
• María González, klabea eta organo positiboa

ENRIKE SOLINÍS

1974an jaio zen, Bilbon. Gitarra eta antzinako musikako goi mailako ikasketak egin zituen Bilboko Arriagako J.C. Kontserbatorioan eta Kataluniako Musikako Goi Mailako Eskolan. Horrez gain, Cum Laude Kontzertista Graduondokoa lortu zuen José Tomás maisuaren eskutik, eta nazioarteko hainbat gitarra lehiaketatan saritua izan da, hala nola Comillasko Nazioarteko Lehiaketan, Ataulfo Argenta Nazioarteko Lehiaketan eta Andrés Segovia Nazioarteko Lehiaketan.

Hainbat kultura, eskualde eta garaitako musikak erakarri izan du beti, eta aniztasun hori bere nortasun musikalean islatzen da. Hala, bere gaitasun tekniko eta espresiboa kontuan hartuta, askok bere belaunaldiko birtuosoen artean handienetakotzat eta pertsonalenetakotzat hartzen dute.

Hamabost urte luzez gonbidatu dute bakarlari eta kontinuista legez antzinako musikako talde ospetsuetara. Horien artean nabarmentzekoak dira, besteak beste, Hesperion XXI, Le Concert des Nations, Capella Reial de Catalunya (Jordi Savall zuzendari), Concerto Vocale, Akademie für Alte Musik Berlin (René Jacobs zuzendari), Le Concert D’Astrée (Emmanuelle Haïm zuzendari) edo The Rare Fruits Council (Manfredo Kraemen zuzendari). Halaber, Europako nahiz Ameriketako eszenatokirik esanguratsuenak zeharkatu ditu: Carnegie Hall New Yorken, Konzerthaus Berlinen, Champs Elysées Parisen,Theater an der Wien, Barbican Center Londonen, Sala Nezahualcoyoti Mexikon eta Festival Leo Brouwer La Havanan, besteak beste.

2006an bere taldea sortu zuen Bilbon, Euskal Barrokensemble, eta bere ideiak eta ibilbide pertsonala garatzen joan zen musikari talde honekin batera.

EUSKAL BARROKENSEMBLE

Enrike Solinisek 2006an Bilbon sortu zuen antzinako musika talde hau; egindako lanari esker, antzinako musikaren nazioarteko panoraman bere tokia egitea lortu du. Bere lehen bi CDak antzoki eta jaialdi garrantzitsuenetan aritzeko balio izan diote: Viena Konzerthaus, Ludwigsburg Festival, Fontfroide Festival, Stockholm Early Music Festival, Spring Festival Prague, Bilboko Musika-Mísica, Donostiako Musika Hamabostaldia, Madrilgo Auditorio Nazionala, Brujas Konzertgebouw, Regensburg Festival, Montreal Baroque, Sevillako Antzinako Musikako Jaialdia, Flamenco Bïennale Nederland, NDR das Alte Werk eta Fontfroide Abadía Festival horren lekuko.

Oraintsu, Carlos Saura legendarioaren Jota filmean parte hartzeko gonbidapena jaso zuen taldeak.

Taldearen ezaugarri nagusiak, hau da, taldearen bereizgarri direnak interpretazioko freskotasuna eta hurbiltasuna dira. Izan ere, garai desberdinetako musikaren inprobisazioari eta birsorkuntzari espazio garrantzitsua eskaintzen diote, ikuspegi oso pertsonaletik. Horri esker, Euskal Barrokensemblek nazioarteko kritikaren oniritzia irabazi du, baita publiko handi eta heterodoxo bat ere, bere zuzeneko interpretazioari bizitza eta zentzua ematen diotenak.

Bide baten alderdirik interesgarriena beti dago bidaiariaren albo batean edo bestean. Oso gomendagarria da geldialdi bat egin eta desbideratzea, helmugaren gaineko kezkarik gabe.

Desvíos a Santiago izeneko lana erromesaldi bat da, Europako Erdialdean hasi, Frantzia zeharkatu, Montserraten geratu eta Galiziako hiriburuan amaitzen dena. Europa osoan zehar bidaiatu zuen erromesaren errepertorio tradizionala hainbat eta hainbat hizkuntzatan abestu zen, eta aldakuntza ugarirekin birsortu zen eta da.

Taraceak sortu dituen bertsioetan tradizioa eta oraina uztartzen dira, inprobisazioaren bidez, jazzaren hizkuntzan eta erritmo iberiar eta mediterraneoetan oinarrituta. Musika eleaniztasuna eta mugarik gabea, antzinako Europako aberatsa dakarkiguna.

PROGRAMA

Cantiga "mia irmana fremosa" (Martin Codax)

Quand nous partîmes de France (trad. Francia)

Romerico (Juan del Encina)

Innsbruck, ich muss dich lassen (Heinrich Isaac)

Polorum regina (Llibre Vermell de Montserrat)

Cantiga 181 "Pero que seja a gente" (Alfonso X el Sabio)

Repicavan las campanillas (Etienne Moulinié)

Passamèze (Adrien le Roy)

Romance de Don Gaiferos (trad. Galicia)

Urrundik (trad. País Vasco)

INTERPRETEAK

TARACEA: antzinako musika berreginez

Mendeetan zehar, musika europarraren zati handi bat ipuin eta kondairen antzera zabaldu izan da: ahoz aho, belarri batetik bestera. Abesti beraren bertsio ugari zeuden; musikari bakoitzak bere abilezien, gustuen eta inguruaren arabera egokitzen zuen.

Hari hori hartu eta musika zahar eta tradizionalak orainera ekartzeko ideiatik dator TARACEA, musika horiek egungo musikan sustraitutako musikarien tresna eta ideiekin jotzeko, tradizioa ahaztu gabe.

TARACEAren errepertorioa Europa errenazentista eta barrokotik dator. Lehen diskoak (AKOÉ, Alpha Classics 2020) kritika bikainak jaso zituen. Bertan, dantza, abesti eta madrigalen egokitzapenak daude, espazio asko uzten dutenak inprobisaziorako eta musikarien elkarrekintzarako. Horixe da, hain zuzen ere, musikari talde honen nortasun ikurra, bertan uztartzen direlarik askotariko tradizioak eta bultzada berritzaile lasai eta indartsua.

RAINER SEIFERTH, bihuela, ahotsa eta zuzendaritza musikala

Hainbat musikarirekin jo eta grabatu du, besteak beste Michel Godard, Chris Kase, Daniele di Bonaventura, Diego Galaz, Aleix Tobias, Väsen, A. Prittwitz, Fausto Beccalossi, Franca Masu...bezalako artistekin. Halaber, Europan, Asian eta Ipar Amerikan jo du. Ana Alcaideren taldean eta Zaruk duoan jotzen du, azken horretan Iris Azquinézer biolontxelo jotzailearekin. Bere obrekin hiru argitalpen egin ditu.

BELÉN NIETO, txirula eztiak eta zeharkako txirula barrokoa.

Txirula jotzaile nagusia izan zen Thalia Ensemble taldean. Askotan jotzen du Hesperion XXI taldearekin (Jordi Savall) eta orkestra ospetsuetan aritu izan da, besteak beste Amsterdam Baroque Orchestra delakoan (Ton Koopman). Belének nazioarteko jaialdi entzutetsuetan parte hartu izan du, tartean Oude Muziek Utrecht jaialdian, Sevillako Antzinako Musikaren Jaialdian edo Boston Early Music Festivalen.

MIGUEL RODRIGÁÑEZ, kontrabaxua

Hainbat artistarekin jo du, hala nola Jorge Drexler, Gonzalo Rubalcaba, Ara Malikian, Fernando Egozcue, Maria del Mar Bonet, José Luis Montón eta Rocío Molinarekin. Musikaren Akademiak ustekabeko egilearen saria eman zion La Shica proiektuagatik. Hala, De la Puríssima duo artistikoa osatu zuen Julia de Castrorekin. 2011z geroztik, Selene Muñoz flamenko dantzariarekin kolaboratzen du.

DAVID MAYORAL, perkusioa

Jarduera gehiena Erdi Aroko, Errenazimentuko eta Barrokoko musika jotzen duten taldeetan egiten du: L´Arpeggiata, Hespérion XXI eta La Capilla Reialde Cataluña (Jordi Savall zuzendari dena), La Galanía, Kapsberger Ensemble, La Ritirata eta Eduardo Paniagua, horren lekuko.

ISABEL MARTÍN, ahotsa eta perkusioa

Vicente Baset, José Castel, José de Nebra eta Nicolás Confortoren musika duen jai programa: Ausardiaz!

PROGRAMA

INTERPRETATZAILEAK

FORMA ANTIQVA

• Aarón Zapico, klabezin jotzailea eta zuzendaria
• Daniel Pinteño, Roger Junyert, María Cecilia Clares, Fumiko Moire, Pablo Blas Prieto, Sergio Suárez Rodríguez, biolinak
• José Ángel Vélez y Daniel Lorenzo, biolak
• Ruth María Verona y Elisa Joglar, biolontxeloak
• Jorge Ángel Muñoz, kontrabaxua
• Pablo Zapico, kitarra
• Aaron Zapico, klabea eta zuzendaritza

Forma Antiqva instrumentu eta ahots taldea Aarón, Daniel eta Pablo Zapico anaien proiektu artistiko komuna da Langreon (Asturias) sortu zen duela bi hamarkada baino gehiago, eta Espainiako musika klasikoko talde garrantzitsuenetakoa eta eragingarrienetakoa da.

Prestakuntza zabala dute, eta Zapico anaiek bakarlari gisa jardun daitezke hirukote batean zein ibilbide erakargarria duten musikariez lagunduta orkestra barroko batean.  XVII. eta XVIII. mendeetako ia errepertorio osoa modu originalean eta ausartean lantzen dute: dantzarako musika iberikotik hasi eta Barrokoaren amaierako obra koral handietaraino, opera generoa barne. Horrez gain, Baset, Literes edo Blas de Laserna autoreen ondarea berreskuratzen dute. 

Sarri gonbidatzen dituzte areto ospetsuetara, hala nola Madrilgo  Real Antzokira, Zarzuela Antzokira eta Auditorio Nazionalera, Bartzelonako Palau de la Música Antzokira, Sevillako Maestranza Antzokira, Oviedoko Campoamor Antzokira, Santanderreko Jaialdien Jauregira edo Bilboko Arriaga Antzokira, beste batzuen artean, eta haietan aurkezten dituzten programa ausartek oso balorazio ona izaten dute beren proposamenen kohesioagatik eta kalitateagatik.  

Espainiako ondarearen enbaxadore izan dira Pragako Rudolfinumean, Dubaiko Expo 2020an eta Sharjah 2021eko Nazioarteko Liburu Azokan (Arabiar Emirerriak), Bachen obraren enbaxadore izan dira Eisenacheko jaialdian edo Händelen musikaren enbaxadore Halleko jaialdian; ohiko gonbidatuak izan dira tradizio handieneko Europako jaialdietan eta interpretatzaile eta irakasle aktiboak Latinoamerikako herrialde gehienetan. Forma Antiqva programatzeko gonbidapenak etengabe heltzen dira New York, Canberra, Tokio, Singapur, Shanghai edo halako leku urrunetatik.

Etengabeko bilakaera dute eta hainbat esparrutan jarduten dute gogotsu, besteak beste, irakaskuntzan, dibulgazioan edo sektorearen bilakaerarekiko konpromisoan.  Zapico anaiek lanean ari dira hauexek berreskuratzen: La Caramba tonadillera, Oviedoko Katedraleko artxiboko musikadun Lazaro proiektua edo Farandula castiza izeneko proiektua, XVIII. mendearen erdialdeko Madrilgo instrumentu saraoetara egindako bidaia bat, zeinak, berriki, Espainiako Jaietako Musika Klasikoa eta Klasikoko zigilua lortu baitu.

Fahmi Alqai rockean hasi eta Sevillako kontserbatoriora hurreratu zen, "solfeo, harmonia eta kontrapuntu apur bat ikasi nahi zuelako". Gaur egun, viola da gambaren munduko interpreterik garrantzitsuenetakotzat jotzen da, bai eta antzinako musikaren interpretazioaren berritzailerik handienetakotzat ere, errepertorio historikoetara hurbiltzeko duen ikusmolde arriskutsu, pertsonal eta komunikatiboari esker. Ostiral gau honetan, bere energia musikalaz gozatuko dugu antzinako musikarentzat ohikoa ez den eszenatoki batean.

INTERPRETEAK

Fahmi Alqai, viola da gamba

Sevillan jaio zen 1976an, aita siriarra eta ama palestinarra zituen, eta Sirian eman zituen bizitzako lehen hamaika urteak. Bertan hasi zen musika ikasten, oso txikia zela. Geroago, Espainian, modu autodidaktan ikasi zuen, harik eta 1994an Manuel Castillo Sevillako Goi Mailako Kontserbatorioan sartu zen arte, Ventura Ricorekin viola da gamba ikasteko. Schola Cantorum Basiliensisen (Basilea) eta Svizzera Italiana Kontserbatorioan (Lugano) jarraitu zuen ikasten, Paolo Pandolfo eta Vittorio Ghielmi maisuek gidatuta, hurrenez hurren. Aldi berean, Odontologiako Lizentziatura atera zuen Sevillako Unibertsitatean.

1998an bakarlari ibilbidea hasi zuen, viola da gambarako errepertorio alemanean espezializatuz; Johann Sebastian Bachen viola da gamba eta klabezinerako sonaten bertsioek, 2004an Alberto Martínez Molinarekin batera grabatutakoek, kritika ezin hobea izan dute emanaldi guztietan, bai publikoaren aldetik, bai prentsa espezializatuaren aldetik. Ondoren, antzinako musika talde ospetsu ugariko kide izan da, besteak beste, Hesperion XXI (Jordi Savall) taldean. 10 urte baino gehiagoz ibili da munduan zehar biran talde horrekin.

2002an Accademia del Piacere sortu zuen Mariví Blasco sopranoarekin batera, eta talde horretako zuzendaria da. Halaber, bere anai Rami Alqhairekin batera, ALQHAI & ALQHAI zigilu diskografikoa sortu zuen. Harekin Accademiaren lau CD ekoitzi eta grabatu ditu, horietako bi Seicento italiarrari eskainiak (Le Lacrime di Eros, Prelude Classical Music 2009 saria, eta Amori di Marte), eta hirugarrena Marais eta Forquerayren viola da gambarako musika birtuosoari eskainia (International Classical Music Awards 2011 sarietarako izendatua). 2012an, Fahmi Alqhaik Sevillako Flamenkoaren Bi urteko Jaialdian Musika Onenaren saria jaso zuen, bere laugarren CDko musikagatik. Las idas y las vueltas izeneko lan hori Arcángel flamenko kantariarekin batera grabatu zuen. Accademia del Piacere-ren zuzendari legez, Alqhaik hainbat toki ospetsutan jo du, besteak beste Vienako Konzerthausen (Austria), Berlineko Konzerthausen, Koloniako Philharmonien (Alemania), Lisboako Gulbenkian Fundazioan (Portugal), Erromako Parco della Musican (Italia), Madrilgo Auditorio Nazionalean (Espainia) eta Cervantino de Guanajuato Nazioarteko Jaialdian (Mexiko).

2014an, bere bakarkako lehen CDa aurkeztu zuen Glossan, A piacere izenekoa. Espainian, Alemanian eta Europa osoan harrera ezin hobea izan zuen haren viola da gamba historikoaren ikuskera berritzaileak. Gramophone aldizkari britainiarrarentzat CD «aparta» da, «Viola da gamba potentzial handiko eremu berri batera eramaten duena», eta «viola izan zitekeen eta oraindik izan daitekeen guztiari gorazarre zoriontsu bat» egiten diona.

2009tik FeMAS Sevillako Antzinako Musika Jaialdiko zuzendari artistikoa da.

 

 

José Hernández kontratenorearen intimitateak eta emozioak kantu gregorianoaren une desberdinetara garamatzate Jesuiten Elizan.

Ikusle bat, eliza distiratsuko banku batean eserita, kantu gregorianoen kontzertu batean dago, inspiratuta, aldemeneko pertsonak arnasa hartzen duen bitartean, kontenplazioko bizipen baten aurrean dagoela sinetsita, Solesmesen normalizazioa baino lehenagoko garai hartan melismak zelan abesten ziren behatzen... Beste bat hausnarrean ari da, pentsatuz gutxitan entzun duela musika hori interpretea une oro aurrean ikusi gabe, eszenatoki batean… Eta, hala, arnasketa orokorra baretzen doa, soinuaren mesedetan eta isiltasunari esker.

Eta orduan beraiengana baino ez dute bidaiatzen... espirituaren mesedetan

PROGRAMA

I. La luz: De la esperanza en la certeza

Voce mea (Comunión, modo VI) GT 71

Meditatio cordis mei (Introito, modo I) GT 103

Ad te levavi (Introito, modo VIII) GT 151

Lectura del profeta Isaías, 22

Alleluia. Veni, Domine (Aleluya, modo III) GT 36

Intellege clamorem meum (Comunión, modo V) GT 82

Sicut cervus (Cántico, modo VIII) GT 190

II. Nacer, renacer

Lux fulgebit (Introito, modo VIII) GT 44

Haec dies (Gradual, modo II) GT 196

III. El carisma milagroso

Videns Dominus (Comunión, modo VI) GT 124

Dat virtutis argumentum (Responsorio, modo VII) Ms.

(transcripción: Ángel Medina)

IV. En alas del Espíritu

Lectura II de Pentecostés. Laudes festivae, 1573

Aqua sapientiae (Introito, modo VII) GT 202

Veni, Sancte Spiritus (Secuencia en canto mixto)

INTERPRETEAK

José Hernández Pastor, kontratenorea

Abeslaria, musikologoa eta zuzendaria da José Hernández. Bere ibilbidean sari eta izendapenik garrantzitsuenak eskuratu ditu: Musikaren Sari Nazionala 2004 (Al Ayre Español), Diapasón D’Or 2008 (La Colombina), Scherzo aldizkariaren “Bikaintasuna”, ABCren Bost Izarrak… 30 grabaziotik gora egin ditu EMI Classics, Arcana eta Alia Voxentzat, Fasolis, Rifkin, Bonizzoni, Ogg, Savall, López Banzo… bezalako zuzendariekin. Bere taldeak, Cantoría Hispánica, errenazimendu espainiarra lantzen du bereziki. Hainbat leku eta ekitaldi ospetsutan parte hartu du. Horien artean nabarmentzekoak dira, besteak beste, Vienako Konzerthaus, Amsterdameko Concertgebouw, Parisko Theatre des Champs Elysées, Mexikoko Teatro de las Bellas Artes, Mexikoko Festival Cervantino, Madrilgo Teatro Real, Bartzelonako CaixaForum, Donostiako Hamabostaldia, Bilboko Arriaga Antzokia, Darocako Antzinako Musikaren Nazioarteko Jaialdia, Lizarrako Antzinako Musikaren Astea, Ubeda eta Baezako Antzinako Musikaren Jaialdia, El Escorialeko Auditorioa eta Madrilgo Musikako Auditorio Nazionala.

1998an, Ariel Abramóvichekin batera sortu zuen El Cortesano duoa, bihuelarako errepertorio espainiarra hedatzeko. 2013ra arte aritu ziren elkarrekin. 2004an, zuzendari lanari ekin zion Cantoría Hispánica sortzean, polifonia espainiarra lantzeko, errezital barrokoetarako plataforma bat eskaintzeaz gain. 2004az geroztik, La Colombina kuartetoko kidea da eta harekin batera emanaldi asko egin ditu.

Kantu irakaslea da Musical Arts Madrid, Muestra de Música Antigua de Aracena eta Curs de Musica Antiga de Guadassuar eskoletan, eta udako ikastaroetako gonbidatua izan da Salamancako Unibertsitatean.

Gebaratarren Dorre Jauregiaren inguru zoragarrian ospatuko dugu Raquel Andueza & La Galaníaren hamargarren urteurrena, eta, horretarako, gure ohiko errepertorioko lanik gogokoenak hautatu ditugu. Gizarte sareetan boto gehien lortu dutenak izango dira argi-ilun barrokoz betetako programa eder hau osatuko dutenak, hamar urteotan jo ditugun lanik bizienak, dibertigarrienak, dramatikoenak, maitekorrenak, sentsualenak eta ederrenak lagun.

PROGRAMA

Birthday Baroque Party

FOLLE È BEN CHE SI CREDE - Tarquinio Merula (1595 - 1665)

LA AUSENÇIA - Anonimoa (XVII. mendea)

MARIZÁPALOS - Anonimoa (XVII. mendea)

ZARABANDA DEL CATÁLOGO - Anonimoa (XVII. mendea)

Berreraikuntza: Álvaro Torrente

ALMA MIA - Antonio Cesti (1623 - 1699)

SON RUINATO, APPASSIONATO - Benedetto Ferrari (1603 - 1681)

CHACONA - Annimoa (XVII. mendea)

SÉ QUE ME MUERO DE AMOR - Jean Baptiste Lully (1632 -1687)

VUESTROS OJOS - Anónimo (XVII. mendea)

ARROJOME LAS NARANJICAS - Texto: Anónimo (XVII. mendea)

Berreraikuntza: Álvaro Torrente

DISSERRATEVI ABISSI - Antonio Cesti

PASACALLES - Anónimo (XVII. mendea)

SI DOLCE È’L TORMENTO - Claudio Monteverdi (1567 - 1643)

JÁCARA DE LA TRENA - Testua: Francisco de Quevedo (XVII. mendea)

Berreraikuntza: Álvaro Torrente

ARTISTAK

Sarrerak

Antzinako Musika Astearen 40. edizioa Lea Desandre mezzosoprano frantziar-italiarrarekin irekiko dugu. Berarekin batera dator Thomas Dunford, tiorbarekin. 

Programa honek Luis XIV.aren gorteko XVII. mendeko gaualdian murgilduko gaitu. Hainbat musikari biltzen ziren orduan istorio bukoliko eta kontenplatiboak kontatzeko; dramatikoak batzuetan. Gaur, lautearen eta ahotsaren soinuak giro intimoan barneratzen gaitu eta egoera desberdinetan barrena garamatza. Kantuaren arte unibertsalaren inguruko musika inprobisatuaren jatorria arakatzen du, instrumentu harmoniko batez lagunduta.

Hitz bakoitza musikalki margotuta dago, ahotsaren kolorearen eta lautearen inprobisazioaren bidez entzulearengan emozioa sortzeko, soinu poesia gisa.

Programa honek interludioak ditu lautearentzat bakarrik. Aurretik, Luis XIV.arentzat jo zuen Robert de Viséek, bere musikaririk gertukoenak. Egunez erregea jarraitzen zuen eta musikarekin lokartzen.

Konposizio hauek bidea erraztu diete gaur ezagutzen ditugun hainbat abeslari eta laguntzaileri.

PROGRAMA

INTERPRETEAK

Lea Desandre, mezzosopranoa

Lea Desandre mezzosoprano frantziar-italiarrak 20 urte zituen William Christieren Le Jardin des Voix akademian plaza bat lortu zuenean. 2017an, Frantziako Musika Klasikoko Victoires sarietan Vocal Discovery of The Year izendapena jaso zuen (urteko deskubrimendua ahotsetan). Sara Mingardorekin ikasi zuen Venezian eta 12 urtez aritu zen ballet dantzan trebatzen.

2015etik, Lea Desandre hainbat paperetan txalotu dute. Horien artean nabarmentzekoak dira, besteak beste, Urbain (Los hugonotes), Rosina (Il barbiere di Siviglia), Annio (La clemenza di Tito), Sesto (Giulio Cesare), Dido (Dido y Eneas), Messaggera (L 'Orfeo), Flerida (Erismena de Cavalli) eta paper nagusia Alcione de Marais-en.

2018an ikusle guztien harridura irabazi zuen Parisko Opéra Comique antzokian, Remeauren musikaren gainean osorik eraikitako pertsona bakarreko ikuskizun batekin: Et in Arcadia ego.

Salzburgoko Jaialdian egin zuen debuta 2018ko Mendekoste egunean, Offenbach-en La Périchole lanarekin, Marc Minkowskiren zuzendaritzapean. Uda hartan berriz itzuli zen Amore eta Valletto gisa L 'incoronazione di Poppea lanean, William Christie eta Jan Lauwers zuzendari zituela. 2019ko Mendekosteko Jaialdira La morte d’Abel de Caldara oratorioa eta Farinelli & Friends gala kontzertua ekarri zituen, azken hori Cecilia Bartolirekin interpretatua. 2019ko udan, Venus izan zen “Orfeo azpimunduan” lanean, Barrie Kosky ekoizle izanik eta Enrique Mazzola zuzendari. 2020an, Salzburgoko Jaialdiaren ehun urteak ospatzean, Despina izan zen Così fan tutte lanean, Christof Loy eta Joana Mallwitz zuzendari zituela. Lan hori DVDan argitaratuko da.

Kontzertuetan eta abestien errezitaletan egindako agerpenei esker, hainbat eszenatoki garrantzitsu zapaldu ditu, esaterako Londoneko Wigmore Hall, Vienako Musikverein, Los Angelesko Walt Disney Concert Hall, Parisko Théâtre des Champs-Élysées eta Philharmonie, Bordeleko Opéra National, Genevako Grand Théâtre, Sydneyko Opera House, Moskuko Tchaikovsky Concert Hall eta Shanghaiko Symphony Hall.

Ganberako errezitalgile konprometitua den artista hau maiz agertzen da Thomas Dunford laute jotzailearekin eta haren talde Júpiter-ekin. Hainbat zuzendarirekin egin du lan, tartean, John Eliot Gardiner, Raphaël Pichon, Jordi Savall, Emmanuelle Haïm, Enrique Mazzola eta Leonardo García Alarcónekin.

Thomas Dunford, lautea eta tiorba

1988an jaio zen Parisen. Thomas Dunfordek bederatzi urte zituela aurkitu zuen lautea, Claire Antonini bere lehen maistrari esker. Parisko Kontserbatorioan (CRR) burutu zituen ikasketak 2006an, Charles-Edouard Fantin-en klasean aho bateko ohorezko lehen saria lortu zuenean.

2003ko irailetik 2005eko urtarrilera arte, Thomasek bere lehen emanaldiak eman zituen Shakespeareren Errege Gaua lanean laute jotzailearen papera interpretatuz, Comédie française eszenatokian.

Harrezkero, Thomas protagonista izan da hainbat tokitako errezitaletan. Horien artean azpimarratzekoak dira New Yorkeko Carnegie Hall eta Frick Collection, Londoneko Wigmore Hall, Washington Kennedy Center, Vancouver Recital Society, Berkeleyko Cal performances, Banff Center, Bartzelonako Palau de la Música... Halaber, hainbat jaialditan aritu da, besteak beste Saintes, Utrecht, Maguelone, Froville, TAP Poitiers, WDR Colonia, Radio France Montpellier eta Saffron Hallen.

Askotan jo izan du bakarka edo taldean Europako jaialdi ospetsuenetan, tartean Ambronay, Arc La Bataille, Bozar, La Chaise-Dieu, Nantes, Saintes, Utrecht eta beste hainbatetan.

Era berean, herrialde ugaritan aritu izan da, hala nola Eskozian, Irlandan, Espainian, Alemanian, Austrian, Norvegian, Belgikan, Holandan, Suitzan, Polonian, Hungarian, Errumanian, Estonian, Txekiar Errepublikan, Brasilen, Kolonbian, Txilen, Mexikon, Ameriketako Estatu Batuetan, Israelen, Txinan, Japonian eta Indian.

Thomas Dunforden bakarkako lehen CDa, “Lachrimae” izenekoa, 2012an grabatu zuen Alpha zigilu frantseserako. Kritikak aho batez txalotu zuen eta 2013ko Caecilia saria jaso zuen. Halaber, BBC Magazinek “lautearen Eric Claptona” izendatu zuen. Bere bigarren CDak, “Labirinto d’Amore”, Classica aldizkariaren “Choc” saria jaso zuen.

Thomas Dunford musika historizisten instrumentisten artean gehien eskatzen denetako bat da. Harizko instrumentu ugari jotzen ditu hainbat talderekin, esaterako: Les Arts Florissants, Akadêmia, Amarillis, Les Ambassadeurs, Arcangelo, La Cappella Mediterranea, Capriccio Stravagante, Le Centre de Musique Baroque de Versailles, La Chapelle Rhénane, Clematis, Collegium Vocale Gent, Le Concert Spirituel, Le Concert d'Astrée, A 2 Violes Esgales, The English Concert, l'Ensemble Baroque de Limoges, La Fenice, Les Folies Francaises, the Irish Baroque Orchestra, Marsyas, Les Musiciens du Louvre, Los Músicos del Paraíso, Los Músicos de Saint Julien, Las Sombras, Pierre Robert, Pygmalion, La Sainte Folie Fantastique, Scherzi Musicali, La Serenissima, Les Siècles, Eskoziako Ganbara Orkestra, La Symphonie du Marais…

Arabako Antzinako Musika Asteak ardoaren inguruko testu klasikoekin eta musika historikoekin ondutako ikuskizun bat dakarkigu 40. edizio honetan. Sara Águeda arpa jotzaileak eta Miguel Cubero aktoreak Arabako Errioxaren ardogintzaren erdigunean aurkeztuko dute ezinbesteko performance hau.

INTERPRETEAK

Sara Águedak munduko jaialdirik garrantzitsuenetan jotzen du, hainbat herrialdetan. Horien artean nabarmentzekoak dira Frantzia, Portugal, Alemania, Italia, Belgika, Polonia, Espainia, Suedia, Letonia, India, AEB, Kolonbia, Mexiko, Bolivia, Peru, Argentina, Uruguai, Txina… Halaber, interpretazio historikoan aritzen diren talde askorekin kolaboratzen du. Horren lekuko dira, besteak beste, Música Ficta, Capilla Jerónimo de Carrión, LUZ Y NORTE, workinGOpera, Música Alchemica, Orquesta Barroca de Sevilla, La Ritirata, Vandalia, Coral de cámara de Navarra, Capella Sanctae Crucis, La Grande Chapelle, Armonía Concertante, Camerata Ibérica, Cantoria Hispánica, Esquive!, Capella de Ministrers edo Le Poeme Harmonique.

Resonando en el Pasado instrumentuen bilduma bat da, Abraham Cupeiro artistak dakarkiguna kontzertu pedagogiko baten bidez. Hala, gure espeziearen iragan urrunenera bidaiatzen du, haize instrumentuen soinuaren laguntzaz.

Hezurrezko txirula txiki batetik (46.OOO KA) XIX. mendeko jatorrizko Sousaphone handi bateraino. Bilduman, familia, leku eta garai guztietako instrumentuak daude irudikatuta

INTERPRETEAK

Abraham Cupeiro, multinstrumentista eta instrumentuen eraikitzailea

Eraikitzailea eta multinstrumentista da Abraham Cupeiro. Denboran galdutako instrumentuak berreskuratzen dituelako eta horiek soinu berriak sortzeko eta haiekin zerikusirik ez duten musiketan inbrikatzeko erabiltzen dituelako da batez ere ezaguna.

Tronpeta ikasi zuen RCSMMn, eta, ondoren, Antzinako Musikaren Interpretazio Masterra egin zuen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan. Edonola ere, formazio klasikoa duen arren, musika mota guztiek erakarri izan dute beti. Horren lekuko, txikitatik folk, jazz eta antzinako musikako taldeetan parte hartu du.

Instrumentista gisa, Karnyx (Burdin Aroko tronpeta zelta) jotzen duen pertsona bakarrenetakoa izateagatik nabarmentzen da. Duela gutxi, Tintignacen Karnyx-a probatzera gonbidatu zuten (2004an osorik agertu zen bakarra). Gainera, Galiziako tradizioko antzinako tresna baten bultzatzailea da: korna. Bere aitonak jotzen zuen instrumentu hori, eta Alfontso X.aren argialdietan ere agertzen da.

Organologiarekiko duen interesa dela eta, mundu osoko eta garai desberdinetako 200 instrumentu baino gehiagoren bilduma lortu du. Bilduma hau kontzertu-bakarrizketa gisara irakasten du, «Resonando en el Pasado» izenburupean. Abrahamek hainbat instrumentu berreskuratu eta eraikitzen ditu, eta haiekin interpretatzen du bere musikatik hasi eta gaur egungo musikara arte, formazio modernoekin nahastuta.

Nahasketa horien lekuko da Compromiscuo lana, Vadzim Yukhnevich akordeoi jotzaile bielorrusiarrarekin egina, bai eta ex profeso berarentzat idatzitako lan batzuk ere, besteak beste Wladimir Rosinskyren Misterio Kontzertua, Galiziako Orkestra Sinfonikoarekin batera interpretatua.

Os Sons Esquecidos da bere azken proiektua, eta Galiziako Filharmoníarekin grabatuta dago. Lan hau 2017ko urrian atera zen argitara, Warner Classics zigiluarekin. Abraham Cupeirok Alcaláko Unibertsitateko Orkestrarekin kolaboratzen du 2017tik.

Lautea munduko kultura guztietan gehien agertzen den instrumentua da, askotariko formak izaten dituen arren. Agerpen horietan guztietan afektu sotilena, fintasuna eta leuntasuna islatzen ditu beste adierazpen askoren gainetik. Vivaldi, Couperin eta Bachen kontzertuak.

INTERPRETEAK

EUSKAL BARROKENSEMBLE

Enrike Solinís, lautea

ENRIKE SOLINÍS

1974an jaio zen, Bilbon. Gitarra eta antzinako musikako goi mailako ikasketak egin zituen Bilboko Arriagako J.C. Kontserbatorioan eta Kataluniako Musikako Goi Mailako Eskolan. Horrez gain, Cum Laude Kontzertista Graduondokoa lortu zuen José Tomás maisuaren eskutik, eta nazioarteko hainbat gitarra lehiaketatan saritua izan da, hala nola Comillasko Nazioarteko Lehiaketan, Ataulfo Argenta Nazioarteko Lehiaketan eta Andrés Segovia Nazioarteko Lehiaketan.

Hainbat kultura, eskualde eta garaitako musikak erakarri izan du beti, eta aniztasun hori bere nortasun musikalean islatzen da. Hala, bere gaitasun tekniko eta espresiboa kontuan hartuta, askok bere belaunaldiko birtuosoen artean handienetakotzat eta pertsonalenetakotzat hartzen dute.

Hamabost urte luzez gonbidatu dute bakarlari eta kontinuista legez antzinako musikako talde ospetsuetara. Horien artean nabarmentzekoak dira, besteak beste, Hesperion XXI, Le Concert des Nations, Capella Reial de Catalunya (Jordi Savall zuzendari), Concerto Vocale, Akademie für Alte Musik Berlin (René Jacobs zuzendari), Le Concert D’Astrée (Emmanuelle Haïm zuzendari) edo The Rare Fruits Council (Manfredo Kraemen zuzendari). Halaber, Europako nahiz Ameriketako eszenatokirik esanguratsuenak zeharkatu ditu: Carnegie Hall New Yorken, Konzerthaus Berlinen, Champs Elysées Parisen,Theater an der Wien, Barbican Center Londonen, Sala Nezahualcoyoti Mexikon eta Festival Leo Brouwer La Havanan, besteak beste.

2006an bere taldea sortu zuen Bilbon, Euskal Barrokensemble, eta bere ideiak eta ibilbide pertsonala garatzen joan zen musikari talde honekin batera.

EUSKAL BARROKENSEMBLE

Enrike Solinisek 2006an Bilbon sortu zuen antzinako musika talde hau; egindako lanari esker, antzinako musikaren nazioarteko panoraman bere tokia egitea lortu du. Bere lehen bi CDak antzoki eta jaialdi garrantzitsuenetan aritzeko balio izan diote: Viena Konzerthaus, Ludwigsburg Festival, Fontfroide Festival, Stockholm Early Music Festival, Spring Festival Prague, Bilboko Musika-Mísica, Donostiako Musika Hamabostaldia, Madrilgo Auditorio Nazionala, Brujas Konzertgebouw, Regensburg Festival, Montreal Baroque, Sevillako Antzinako Musikako Jaialdia, Flamenco Bïennale Nederland, NDR das Alte Werk eta Fontfroide Abadía Festival horren lekuko.

Oraintsu, Carlos Saura legendarioaren Jota filmean parte hartzeko gonbidapena jaso zuen taldeak.

Taldearen ezaugarri nagusiak, hau da, taldearen bereizgarri direnak interpretazioko freskotasuna eta hurbiltasuna dira. Izan ere, garai desberdinetako musikaren inprobisazioari eta birsorkuntzari espazio garrantzitsua eskaintzen diote, ikuspegi oso pertsonaletik. Horri esker, Euskal Barrokensemblek nazioarteko kritikaren oniritzia irabazi du, baita publiko handi eta heterodoxo bat ere, bere zuzeneko interpretazioari bizitza eta zentzua ematen diotenak.

Resonando en el Pasado instrumentuen bilduma bat da, Abraham Cupeiro artistak dakarkiguna kontzertu pedagogiko baten bidez. Hala, gure espeziearen iragan urrunenera bidaiatzen du, haize instrumentuen soinuaren laguntzaz.

Hezurrezko txirula txiki batetik (46.OOO KA) XIX. mendeko jatorrizko Sousaphone handi bateraino. Bilduman, familia, leku eta garai guztietako instrumentuak daude irudikatuta

INTERPRETEAK

Abraham Cupeiro, multinstrumentista eta instrumentuen eraikitzailea

Eraikitzailea eta multinstrumentista da Abraham Cupeiro. Denboran galdutako instrumentuak berreskuratzen dituelako eta horiek soinu berriak sortzeko eta haiekin zerikusirik ez duten musiketan inbrikatzeko erabiltzen dituelako da batez ere ezaguna.

Tronpeta ikasi zuen RCSMMn, eta, ondoren, Antzinako Musikaren Interpretazio Masterra egin zuen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan. Edonola ere, formazio klasikoa duen arren, musika mota guztiek erakarri izan dute beti. Horren lekuko, txikitatik folk, jazz eta antzinako musikako taldeetan parte hartu du.

Instrumentista gisa, Karnyx (Burdin Aroko tronpeta zelta) jotzen duen pertsona bakarrenetakoa izateagatik nabarmentzen da. Duela gutxi, Tintignacen Karnyx-a probatzera gonbidatu zuten (2004an osorik agertu zen bakarra). Gainera, Galiziako tradizioko antzinako tresna baten bultzatzailea da: korna. Bere aitonak jotzen zuen instrumentu hori, eta Alfontso X.aren argialdietan ere agertzen da.

Organologiarekiko duen interesa dela eta, mundu osoko eta garai desberdinetako 200 instrumentu baino gehiagoren bilduma lortu du. Bilduma hau kontzertu-bakarrizketa gisara irakasten du, «Resonando en el Pasado» izenburupean. Abrahamek hainbat instrumentu berreskuratu eta eraikitzen ditu, eta haiekin interpretatzen du bere musikatik hasi eta gaur egungo musikara arte, formazio modernoekin nahastuta.

Nahasketa horien lekuko da Compromiscuo lana, Vadzim Yukhnevich akordeoi jotzaile bielorrusiarrarekin egina, bai eta ex profeso berarentzat idatzitako lan batzuk ere, besteak beste Wladimir Rosinskyren Misterio Kontzertua, Galiziako Orkestra Sinfonikoarekin batera interpretatua.

Os Sons Esquecidos da bere azken proiektua, eta Galiziako Filharmoníarekin grabatuta dago. Lan hau 2017ko urrian atera zen argitara, Warner Classics zigiluarekin. Abraham Cupeirok Alcaláko Unibertsitateko Orkestrarekin kolaboratzen du 2017tik.

Francesco Mancini konpositorearen jaiotzaren 350. urteurrena ospatzeko, La Ritiratak ibilbide bat proposatu digu bere ekoizpeneko hainbat arlotako lanetan zehar: operen eta kantaten oberturak, flauta eztirako kontzertuak eta klaberako lana. Haiek guztiek napolitar jenio honen nortasuna islatzen dute -espresiboa eta koloretsua bera-, zeina Espainiaren Napolesko erregeordealdiko gorteko Errege Kaperako organista, irakasleordea eta irakaslea izan baitzen, bai eta eta Santa Maria di Loreto Kontserbatorioko zuzendaria ere.

Programaren aurkezpena

Francesco Mancini konpositore napolitarraren jaiotzaren 350. urteurrena ospatuko da 2022an. Nicolo Mancini organistaren semea izan zen, eta 1681ean umezurtz geratu zenez haren aitonak hezi zuen; 1688an, berriz, Pietà dei Turchini kontserbatorioan inskribatu zuen. 1696an, opera konpositore gisa hasi zen lanean, eta 1704an organista nagusi gisa sartu zen Espainiaren Napolesko erregeordealdiko gorteko Errege Kaperan. Alessandro Scarlatti-ren irakasleorde izan zen 1708an, eta kaperaren maisutza hartu zuen, hura hil zenean, 1725ean. 1720tik aurrera, Santa Maria di Loreto Kontserbatorioko zuzendaria ere izan zen. Azkenik, 1735ean garun isuria izan zuen, erdi paralizatuta utzi zuelarik hil arte, bi urte geroago.

Manciniren konposizio jarduera oso handia izan zen, batez ere Napolesko Errege Kaperan Scarlattiren laguntzaile izan zen aldian. Opera eta serenata asko idatzi zituen, bai eta ahots lan erlijioso eta lan instrumental ugari ere; haien artean nabarmentzekoak dira flauta eztirako hamabi sonatak eta flauta eztirako eta hari instrumentuetarako hamabi kontzertuak, baita klaberako tokatak ere, zeinek ahots konposizioen ezaugarri asko gordetzen baitituzte. Haren musika estilistikoki kokatzen da Alessandro Scarlattiren belaunaldiaren eta Europan zehar opera napolitarra zabaldu zuten konpositoreen belaunaldiaren arteko trantsizio aldian, estilo kartsu eta koloristarekin, batzuetan elementu arkaiko eta egitura kontrapuntistikoekin, eta garai horretako musika napolitarraren bat-bateko aldaketa harmoniko bereizgarriekin. Haren lanak oso ezagunak izan ziren, eta Europa osoan zabaldu ziren, nahiz eta egilea Napolesen egon zen ia bere bizitza osoan eta oso gutxitan joan zen Erromara bere operetako batzuk antzezteko.

PROGRAMA

(*) berreskuratze historikoa/estreinaldia garai modernoetan

INTERPRETEAK

LA RITIRATA

Tamar Lalo [flauta bakarlaria]

Vadym Makarenko [biolina]

Miriam Hontana [biolina]

Lola Fernández [biola]

Ignacio Prego [klabea]

Josetxu Obregón [txeloa eta zuzendaritza artistikoa]

Ikuspegi musikal oro baliozkoa izan daiteke, baina erabilitako tresnak eta horiek interpretatzeko manera bat badatoz konpositorearen garaiko bizipenekin, esan daiteke puzzlearen piezak ahokatzen direla, sinergia eztabaidaezina sortuz. Printzipio horretatik abiatuz, Bilboko Josetxu Obregón biolontxelo jotzaileak La Ritirata taldea sortu zuen, interpretazio historikoan jardungo zuen taldea, barrokoko, klasizismoko eta lehen erromantizismoko errepertorioak birsortzeko asmoz, biolontxeloaren agerpenetik harik eta haren interpretazio historikoaren eta modernoaren arteko lerroa estutu arte, erromantizismoa amaitzean. La Ritiratak izena hartzen du “La Musica Notturna delle strade di Madrid” bostekoaren azken mugimendutik, Luigi Boccherini biolontxelo jotzaile eta konpositorearen ohorez.

14 urteko ibilbidean, Europa, Amerika, Asia eta Ekialde Ertaineko jaialdi eta areto ospetsuetan aritu dira: Musikfestspiele Potsdam, Ludwigsburger Schlossfestspiele eta Tage Alter Musik Regensburg (Alemania), Internationalen Barocktage Stift Melk (Austria), International Fasch Festival Zerbst eta Kulturforum Berlin (Alemania), Alte Musik Feldkirchen (Austria), Eszterházi Vigasságok (Hungaria), Banchetto Musicale Vilnius (Lituania), Varaždin Baroque Evenings (Kroazia), Txinako Teatro Nazionala (Beijing), Tel Aviveko Felicja Blumental (Israel), Centro Studi Boccherini Luccan (Italia), Sligo Festival of Baroque Music (Irlanda), Valletta International Baroque Festival (Malta)... Halaber, bira amerikar ugari egin dituzte, besteak beste Mexiko, Txile, Kolonbia, Costa Rica, Bolivia, Peru, Ekuadorren eta beste hainbat tokitan. Gure herrialdean, hainbat jaialdi eta agertoki nagusitan egon ohi dira, hala nola hauexetan: Madrilgo CNDMren Universo Barroco eta Ganbera Lizeoa, Musika Auditorio Nazionalean; Bilboko Euskalduna Jauregiko Musika-Música/La Folle Journée; Bartzelonako l'Auditoriko Antzinako Musikako Jaialdia; Granadako Musika eta Dantzako Nazioarteko Jaialdia; Botín Fundazioa eta Santanderko Nazioarteko Jaialdia, etab.

La Ritiratak INAEMen dirulaguntza jasotzen du 2011z geroztik, eta hainbat grabazio ditu Verso, Arsis, Columna Música eta Cantus diskoetxeentzat, eta 2013az geroztik, Glossa zigiluko artistak dira, zeina baita antzinako musikarako zigilu garrantzitsuenetako bat gaur egun. Haren grabazioek arrakasta handia izan dute Europako argitalpen nagusietan. Hala, honako aintzatespen hauek izan dituzte: “CD Compact gomendatua”, Scherzo aldizkariaren “Hilabeteko aparteko diskoa” eta Ritmo aldizkariaren disko “bereziki gomendatua”, «Urrezko melomanoa», «Supersonic Pizzicato» (Luxenburgo), «4 étoiles» Classican (Frantzia), eta kritika bikainak Toccata-n eta Fono Forum-en (Alemania), Gramophon-en eta BBCn (Erresuma Batua), Diapason-en (Frantzia) eta beste hainbat tokitan.

2018ko martxoan, La Ritiratak Madrilgo Erkidegoko 2017ko Kultura saria jaso zuen, musika klasikoaren kategorian. Sari horrek Josetxu Obregónek hamarkada honetan antzinako musika ikertu eta hedatzeko egindako lana saritzen du, eta horren ondorioz, La Ritiratak 230 kontzertu baino gehiago eskaini ditu 4 kontinentetako 22 herrialdetan. La Ritiratak RNEren 2013ko Ojo Crítico saria ere jaso du, musika klasikoaren modalitatean. Lehen aldiz eman zaio antzinako musika talde bati “2014ko musika produktu onena”ren Codalario saria, eta bost aldiz saritu dute GEMA sarietan (Antzinako Musikako Espainiako Taldeen Elkartea): Klasizismo Musikaleko Talderik Onena (2015), Kritikaren Saria (2018), Talderik Onenaren Publikoaren Saria (2019), XVIII. mendeko eta Klasizismoko Musika Talde Barroko Onenaren Saria (2019) eta Ekoizpen/Kudeaketa Onenaren Saria (2020).

2018an, La Ritiratak 10 urte bete zituela ospatu zuen Glossarako "Neapolitan Concertos for various instruments" diskoa argitaratuta urtarrilean, BBVA Fundazioaren kultura ikertzaile eta sortzaileentzako Leonardo bekaren bidez, eta Alemaniako Thüringer Bachwochen-en emanaldiak izanda, hiru kontzertu emanda Finlandian, Donostiako Musika Hamabostaldian, Arabako Erlijio Musikaren Astean, bi emanaldi izanda Madrilgo XXVIII. Erlijio Artearen Nazioarteko Jaialdian, Juan March Fundazioan, London Music Nights-en, Casalarreinako Musika Klasikoko Jaialdian, eta inaugurazio kontzertua emanda Madrilgo Musika Auditorio Nazionaleko ganbera aretoan, Musika Zabalkundearen Zentro Nazionaleko "Universo Barroco" zikloan, zeina grabatu eta eman baitzuten TVEko "Los Conciertos de La 2" izenekoak eta RNEko Radio Clásicak. Urteurrenaren ospakizunaren amaierarako, La Ritiratak "Antonio Caldara: The Cervantes Operas" interpretatu zuen "De Bijloke” aretoan, Ganten.

E2019an, aipatzekoa da haien 11. CDa "Alessandro Scarlatti: Quella Pace Gradita" argitaratu zela Alicia Amo, Giuseppina Bridelli eta Filippo Mineccia bakarlariekin batera, bai eta Erdialdeko Amerikan bira egin zutela ere, kontzertuak eman baitzituzten Panaman (Panamaren sorrerako V. mendeurrenaren ospakizuna), Ekuadorren (Quitoko Erlijio Musikaren Nazioarteko Jaialdia) eta Kolonbian (Villa de Leybako Antzinako Musikako Topaketak), eta emanaldiak izan zituztela Aranjuezko Antzinako Musikaren Jaialdian eta Madrilgo Fernán Gómez antzokian, Madrilgo Antzinako Musikako 2019ko Jaialdiaren barruan; Granadako Musika eta Dantzako Nazioarteko Jaialdian, Alhambran (Andaluziako Canal Sur-ek eta Oxymore ekoizle frantziarrak grabatutako eta emandako kontzertua Mezzo eta Culturebox kateetarako. Mezzok 30 alditan baino gehiagotan eman du); Clásicos en Verano jaialdian (Madril); Logroñoko Antzinako Musikaren Astean, eta Kroaziako Korkyra Baroque jaialdian.

2020an, Covid-19aren osasun krisia gorabehera, La Ritiratak bere 12. CDa "Antonio Caldara and the cello" argitaratu zuen, eta 16 kontzertu eman ahal izan zituen, honako hauetan emanaldiak eginda: A. Coruñako Rosalía de Castro antzokia; Madrilgo Musika Auditorio Nazionala, CNDMren udako ziklorako (streaming bidez zuzenean emandako kontzertua ikus-entzulerik gabe); Donostiako Musika Hamabostaldia; Santanderko Nazioarteko Jaialdia; Madrilgo Erlijio Arteko Nazioarteko Jaialdia; Madrilgo Silva de Sirenas Antzinako Musikako Jaialdi/Topaketa; Portugalgo Terras Sem Sombre jaialdia; Zartzuelako antzokiko Notas del Ambigú, Santanderko Antzinako Musikako Jaialdia, eta UAM/CSIPMko Egile era Interprete Handien Zikloa.

2021ean, La Ritiratak bi kontzertu eskaini zituen Portugalen; hain zuzen ere, Terras sem Sombra Jaialdian eta "Mostra Espanha"ren inaugurazioan Lisboan, eta kontzertu bat Pragako Summer Festivities of Early Music-en. Espainiako emanaldiak: Bilboko Musika-Músican; Albaceteko Antzinako Musikaren Jaialdian; Madrilgo Musika Auditorio Nazionalean, CNDMren Universo Barroco ziklorako, "Quella Pace Gradita" CDaren programa oinarri, Alicia Amo eta Giuseppina Bridelli abeslariekin batera; Lugoko Clásicos en Verano Jaialdian; Darocako Antzinako Musikaren Jaialdian; Arabako Antzinako Musikaren Jaialdian; Sevillako Noches en los Jardines del Real Alcázar. Azaroan, Música en Segura Jaialdian, ""Circuitos de FestClásica " saria clortu zuten "Festeggiando Macini" programarekin, eta "Antonio Caldara and the cello"CDari esker New Yorkeko (AEB) "The Violoncello Foundation-en “Listener's Choice Award" saria lortu zuen, biolontxeloari eskainitako album onenari.

2022an, La Ritiratak Zaragozako Elkarte Filarmonikoaren kontzertu denboraldia inauguratuko du, eta bira bat egingo du "J.S. Bach-en kontzertuak 2, 3 eta 4 klaberentzat" programarekin, Salamancan (Salamanca Barroca), Madrilen (Auditorio Nazionala, CNDMren Universo Barrocorentzat) eta Bilbon (Arriaga antzokia) Pierre Hantaï frantses klabezinista ospetsuarekin eta . Era berean, Cuencako Erlijio Musikaren 59. Astea amaitzeko kontzertua emango dute, Alessandro Scarlatti-ren "Il Giardino di Rose" oratorioarekin, Nuria Rial sopranoarekin batera. Lehen aldiz jardungo du Iruñeko Baluarten, eta "Festeggiando Mancini" programa berria eramango dute, FestClásica-ren 14 kontzertutako bira batera, Espainia guztiko areto eta jaialdi garrantzitsuetan: Aranjuezko Antzinako Musikaren Jaialdia, Segoviako Musikaren Jaialdia, Donostiako Musika Hamabostaldia, Torroella de Montgríko Nazioarteko Jaialdia, Arabako Antzinako Musikaren Astea, Lizarrako Antzinako Musikaren Astea, Otoño Musical Soriano, Música en Segura, Cádizko Espainiako Musika Jaialdia eta Úbeda eta Baezako Antzinako Musikaren Jaialdia.

Gainera, 2022an, Josetxu Obregónek "CelloEvolution" Glossa) argitaratuko du, zeina izango baita bere lehen bakarkako diskoa (12 grabatu ondoren ensemblearekin batera): biolontxeloaren bilakaerari buruzko musika bidaia bat, hasieratik Bach-en suite-ekin amaitu arte.

JOSETXU OBREGÓN, biolontxeloa eta zuzendaritza

DLa Ritirata sortu zuen duela 14 urte eta zuzendaria ere izan da, bai eta Madrilgo Goi Mailako Errege Kontserbatorioko irakaslea ere 15 urtez, eta 13 sari baino gehiago irabazi ditu nazioko eta nazioarteko lehiaketetan. Josetxu Obregón Bilbon jaio zen, eta biolontxeloko, ganbera musikako eta zuzendaritzako goi mailako eta graduondoko ikasketak egin zituen. Kalifikazio bikainak lortu zituen Espainian, Alemanian eta Holandan, non biolontxelo barrokoa ikasi baitzuen Hagako Koninklijk Conservatorium-en eta Anner Bylsma maisuarekin ere harremanetan egon baitzen.

Kontzertu ugari ematen ditu Alemanian, Frantzian, Erresuma Batuan eta Europako 24 herrialdetan, Estatu Batuetan, Japonian, Txinan, Israelen, Mexikon, Txilen eta Kolonbian, besteak beste. Hauexek nabarmendu daitezke: Carnegie Hall (New York), Tokyo Opera City (Japonia), Txinako Antzoki Nazionala (Beijing), Concertgebouw (Amsterdam), Royal Festival Hall eta Wigmore Hall (Londres), Auditorio Nazionala (Madril), l 'Auditori (Bartzelona), CNART (Mexiko), eta abar. Bakarlari eta La Ritiratako zuzendari gisa esklusiboki jardun aurretik, Europako formazio garrantzitsuenetako batzuetako kidea izan zen, hala nola Royal Concertgebouw Orchestra-ko eta Rotterdam Philharmonic Orkest-eko kide, besteak beste, eta interpretazio historikoan, berriz, lehenengo txeloa l 'Arpeggiata-n, Europar Batasuneko EUBO Orquesta Barroca-n, Arte dei Suonatori-n eta Al Ayre Español-en; gainera, Le Concert des Nations-en, Orchestra of the Age of Enlightenment-en (Ingalaterra) eta beste talde batzuetan parte hartu du, Jordi Savall, Christina Pluhar, Philippe Jaroussky, Rolando Villazón, Julia Lezhneva eta beste batzuekin batera. Eta antzinako musikatik kanpo, Krzysztof Penderecki, Plácido Domingo eta Jesús López Cobos-ekin, besteak beste.

Josetxu Obregónek grabazioak egin ditu Virgin, Erato, Alia Vox eta Glossarentzat, beste zigilu diskografiko askoren artean, bai eta BBC3, NPS Radio 3 Holland, Mezzo, Radio Televisión Española eta abarrentzat ere.

Sebastian Klotz-en 1740ko jatorrizko biolontxelo batekin jotzen du, zeina baita XIX. mende hasierako biolontxelo tiroldar bat, bai eta 5 sokako biolontxelo piccolo batekin ere.

TAMAR LALO – flauta eztia

Tamar Lalok bere jatorrizko herrialdean, Israelen, hasi zuen karrera profesionala, eta bakarlari gisa orkestra ugarirekin jo du, hala nola Israelgo Orkestra Filarmonikoarekin, Zubin Mehta maisuaren zuzendaritzapean.

2010az geroztik, Madrilen bizi da, eta, han, antzinako musikako interprete gisa dihardu. Azken urteotan, Tamar bakarlari gisa jarduten ari da hainbat talderekin, hala nola La Ritirata, Euskal Barrokensemble, Música Ficta, Ensemble Constantinople, Forma Antiqva eta Ensemble Fontegarara taldeekin, kontzertuak ematen Europa osoan, Japonian, Kanadan, Txinan, Txilen, Israelen, Costa Rican, Mexikon, Bolivian, Perun eta Kolonbian.

Duela gutxi, hainbat jaialditan parte hartu du, besteak beste hauexetan: CNDMren Universo Barroco, Bilboko Musika-Música (Folle Journée), Maltako International Baroque Festival, Tage Alter Musik Regensburg, Deutschlandradio Kultur Berlin eta Kroaziako Varay Baroque Evenings, besteak beste.

Kontzertu areto ospetsuetan jo du, hala nola Beijingo Antzoki Nazionalean, Madrilgo Musika Auditorio Nazionalean, Bilboko Euskalduna Jauregian, eta REMAren (Antzinako Musikaren Europako Sarea) 2010eko entzunaldi handirako hautatutako taldeetako bateko kidea da.

CD ugari grabatzen ditu Glossa, Arsis, winter and winter, Cantus eta Enchiriadi zigiluetarako. Haren grabazioek arrakasta handia izan dute Europako argitalpen nagusietan. Hala, honako aintzatespen hauek izan ditu: “CD Compact gomendatua”, Scherzo aldizkariaren “Hilabeteko aparteko diskoa”, «Urrezko melomanoa», «4 étoiles» Classican (Frantzia), eta kritika bikainak Toccatan eta Fono Forumen (Alemania), Gramophonen eta BBCn (Erresuma Batua), eta beste hainbat tokitan. Duela gutxi bere lehen CDa grabatu du, eta laster merkaturatuko da.

La Ritiratarekin batera, RNEren 2013ko Ojo Crítico saria jaso du, musika klasikoaren modalitatean, historian lehen aldiz antzinako musika egiten duen talde bati emana. Grabazioak egin ditu hauentzat: RTVE, RNE, Deutschlandradio Kultur, Canal Sur, Mexikoko CNART TV, HRT (Kroazia) eta Txileko Santiagoko Radio USACH.

Finalista izan da Van Wassenaer Competition-en, eta Huyghens Scholarship Program lortu du. Thellma-Yellin High School of Arts-en ohorez graduatua dago, Amerikan-Israel Cultural Foundation-en beka baten onuradun izan da 2000tik 2006ra (Israelen ikasten ari diren artista gazteei laguntzen die); halaber, musikari gailenaren titulua jaso du Hezkuntzako ministroaren eskutik, eta Jerusalem Academy-ren The Wind Competition irabazi zuen 2003/04an.

TTamar Lalok Antzinako Musikaren masterra du, eta ikasketak egin ditu Kataluniako Escola Superior de Músican, Hagako Koninklijk Conservatoriumen, Bruselako Koninklijk Conservatoriumen eta Jerusalem Academy of Music and Art-en. Honako irakasle hauekin ikasi du: Pedro Memelsdorff, Daniel Bruggen, Peter van Heyghen, Bart Coen eta Dorothea Winters.

Gaur egun, flauta eztiko irakaslea da Salamancako Kontserbatorioan.

Arabako Antzinako Musika Asteko formatu berritzaile honetan, EGERIA ahots taldearekin batera ibilbide bat egingo dugu Pinedoko haitzulo eremutarretatik Tobillasko eliza erromanikora, Erdi Aroko erromesaldiak gogorarazten dizkigun bidaia musikal gogoangarri batean.

Programa hau Egeriari egindako omenaldia da. Jakin-min mugagabeko bidaiari eta idazlea hau, izan ere, Leku Santuetatik bidaia luze bat egin zuen lehen emakumea izan zen. 381. eta 384. urteen artean egindako ibilbide batean, zehatz-mehatz jaso zuen bere zeharkaldia Bierzotik Italiaraino, Adriatiko itsasoa zeharkatuta, Jerusalem, Tebas eta Mesopotamiarako bidean, besteak beste, Siriara iritsi eta Konstantinoplatik itzuli arte. Berak erregistratu zuen zeharkaldia Itinerarium ad Loca Sancta izeneko bidaia gida baten bidez. Hala ere, gida horren egiletza ez zitzaion esleitu XX. mendera arte. Dokumentu hori bi zatitan banatzen da. Bigarren zatian, Lur Santuko liturgia, lanbideak eta jaiak jasotzen dira.

Horrela, programa honetan, bidaiariaren ibilbidea zeharkaldi erlijioso batetik haratago doan bidaia bat dela ikusiko dugu, erromesak bere bideko bakardadean zeharkatzen dituen emozio eta giza dimentsio ezberdinetan ibilbide introspektiboa ere egiten baitu. Era berean, Erdi Aroko gizakiaren isla idiosinkratikoaren berrikuspen espirituala, etikoa eta sozio-politikoa egiten du

PROGRAMA

INTERPRETEAK

EGERIA

Lucía Martín-Maestro Verbo, ahotsa eta zuzendaritza
Fabiana Sans Arcílagos, ahotsa eta zuzendarikidetza
Ileana Ortín Rodríguez, ahotsa
Ana Escudero Sismondi, ahotsa eta lira

Larunbat musikal berezia, Arabako Antzinako Musikaren 40. astearen programazioan txertatzen dena. María Zubimendi eta Garazi Navas akordeoilariek, Diaz de Olanoren obra distiratsuen harira, barrokotik eta folkloretik egungo sorkuntzara doan programa bat biltzen dute.

PROGRAMA

Entrée et danse des Zéphyrs (de la ópera Atys, 1676), Jean Baptiste Lully
Gavotte et six Doubles (de la Suite en La menor para clavecín, 1727), Jean Philippe Rameau
Obertura Atys (de la ópera homónima, 1676), J. B. Lully

Le Chaos (de la sinfonía para orquesta Les Élémens, 1737), Jean-Féry Rebel
Naufragio imaginario (2018-2019), Manuel Hidalgo Navas (Córdoba, 1998). Original para dúo de acordeones, estrenada por eXpreSSio.
Air pour l’Amour (Rondeau) – Sicilienne – Rossignols (Allemande), (de la sinfonía Les Élémens, 1737), J.-F. Rebel.
Arquitecturas de espejos, (2008) José María Sánchez-Verdú (Algeciras, 1968)
Caprice - Tambourins I et II (de la sinfonía Les Élémens, 1737), J.-F. Rebel

Preludio (El Caserío, 2º Acto, 1926), Jesús Guridi (Vitoria-Gasteiz, 1886 - Madrid, 1961)
Acuarelas Vascas (original para orquesta, 1932), Aita Donostia - José Gonzalo Zulaika (Donostia, 1886 - 1956).
Fantasía El Caserío (inicio y final, original para banda, 1926), J. Guridi.

INTERPRETEAK

eXpreSSio

Maria Zubimendi

1994an Zumaian jaio zen (Gipuzkoa) eta Miren Iñargarekin hasi zen akordeoia ikasten 9 urte zituela. Musikenen (Euskal Herriko Goi-Mailako Musika Ikastegian) Iñaki Alberdi, Aitor Furundarena eta Miren Iñargarekin akordeoi ikasketak burutu zituen eta ondoren Basileako Musikhochschule FHNW zentroan musika garaikidean espezializatutako master bat burutu zuen Mike Svoboda, Marcus Weiss eta Jürg Hennebergerrekin. Hainbat lehiaketa nazional eta nazioarteko txapelketatan sariak lortu ditu, besteak beste, 1. saria “ex aequo”  Arrasate Hiria Nazioarteko lehiaketan (2017, Euskadi) edo 2. saria Klingenthal-eko (Alemania) Nazioarteko Akordeoi-Lehiaketan. Zone Experimentale eta Pluralensemble bezalako taldeekin elkarlanean aritu da eta Bernaola Festival, Donostiako Musika Hamabostaldia, Semana Religiosa de Cuenca, Musikagileak Musika Garaikideko Zikloa, Klang Basel, Leicht über Linz eta beste hainbat ziklotan parte hartu du. Estreinaldi ugari egin ditu Euskadi, Espainia, Suitza eta Austrian eta gaur egun Zukan Hirukoteko kidea da.

Garazi Navas

(Usansolo, 1995) Musikenen lizentziatu berri den soinujole geldiezina. Gaztea izanik, proiektu askotan parte hartu du (adibidez, Bilbao Orkestra Sinfonikoarekin) eta sari ugari jaso ditu. Besteak beste, poesia, antzerkia, dantza edo instalazio artistikoa bezalako diziplinetako artistekin lan egin du. Gaur egun, musika garaikidearen eta tradizionalaren arteko harremana interpretazioaren ikuspegitik ikertzen du. Bere instrumentuak, akordeoiak, bi aldeak dituela uste du, tradizioa eta abangoardia, oso gutxitan ikus daitezkeenak.

Kontzertu honen bidez, Antzinako Musika Astea errepertorio klasikorantz zabaltzen da, bertsio historizistan. Tuestako eliza ederrean, Quinteto Lumi birtuosoarekin, Mozart eta Beethovenen pianoforte eta haizetarako quintetoak entzungo ditugu.

PROGRAMA

WOLFGANG AMADEUS MOZART
Quinteto en mi bemol mayor para pianoforte y vientos, KV 452 (1784)

LUDWIG VAN BEETHOVEN
Quinteto en mi bemol mayor para pianoforte y vientos, op. 16 (1796)

INTERPRETEAK

QUINTETO LUMI

Emiliano Rodolfi, oboea
Eduardo Raimundo, klarinetea
Elissa Bognetti, tronpa naturala
Michele Fattori, fagota
Alice Baccalini, pianofortea

Lumi Quintet talentu eta izen handiko bost musikari gazteren sorkuntza da.

Hainbat urte daramatzate antzinako musikako talderik ospetsuenetan parte hartzen. Oinarrizko taldea fortepianorako eta haize instrumentuetarako quinteto bat da. Hala, mendeetan ahanzturan geratu den eta hain gutxi ezagutzen den errepertorio klasiko eta erromantikoa ezagutarazi nahi dute, balio handikoa dela iritzita. Quintetoko musikari guztiek dute ikerketaren gaineko pasio handia, instrumentu historikoekiko maitasun handiarekin uztartzen dutena. Hori gakoa izan da Quinteto Lumi nazioarteko eszena musikalean errepertorio ikusgarri honen erreferentziazko puntu berria bilakatzeko.

Oda bat isiltasunarentzat. Jean Rondeau klabezinistak honela deskribatu ditu Bachen Goldberg Bariazioak. “Sentitzen dut isiltasunerako idatziak izan zirela, isiltasunaren lekua hartzen dutelako” dio. "Bach osoa hor dago (...), musika guztia hor dago (...) eta, zalantzarik gabe, nire bizitza emango dut bertan lanean". Bere interpretazioa prestatzeko, obraren jatorrizko edizio inprimatu bat kontsultatu zuen, Bachen markak eta zuzenketak jasotzen zituena. “Iturri musikologiko eder honetan sakontzean, hautu benetakoenak zirela sentitu nuena hartu ahal izan nuen”. Rondeauk aldakuntza-multzoa bere forma osoan interpretatzen du, adierazitako errepikapenekin eta isiltasun-uneak zentzuz txertatuta.

PROGRAMA

Variaciones Goldberg, BWV 988 - Johann Sebastian Bach (1685-1750) 

INTERPRETATZAILEA

Jean Rodeau, klabea

Washington Post-en "musika klasikoko eszenatoki batean entzun daitekeen interpreterik naturalenetako bat" bezala deskribatua, Jean Rondeau bere instrumentuaren benetako enbaxadore mundiala da. Bere talentu aparta eta teklatu errepertorioaren ikuspegi berritzailea goraipatu ditu kritikak, eta gaur egungo klabezinista nagusietako bat da.

Hizkuntza, dantza eta instrumentu enblematikoetan gorpuztua, irlandar musikan ere nabari da irletako poesiaren eta historia nahasiaren arrastoa. Horren lekuko da programa bizigarri eta liluragarri hau. Bertan, François Lazarevitchek zalantzan jarriko ditu XVIII. eta XIX. mendeetako jatorrizko testuak eta bildumak. Bertso anitzak, sehaska kantak, bardo kantuak eta naturari egindako ereserkiak maitasunari, desleialtasunari, urtaroei, baina baita okupazioei eta erbesteari ere.

Errepertorio honen interpretazioarekiko sentikortasunez, gaur egun, kode pintoresko eta finkoetatik haratago, Les Musiciens de Saint-Julien taldearen inspirazio iturri dira tratatu barroko askotan ikasitako fraseatze eta apaindura, antzinako instrumentuen energia eta poesia, eta musika iturri eta tradizioen nahasketa. Etxean bezala sentitzen dira XVII. eta XVIII. mendeetako irlandar izen handien mahaian, eta berriro topo egiten dute beren kide leialetako batekin: Robert Getchell tenorearekin (opera eszena barrokoan oso presente dago eta irlandar musikaren zale amorratua da).

PROGRAMA

INTERPRETEAK

LES MUSICIENS DE SAINT JULIEN

François Lazarevitch

Robert Getchell, tenorea

François Lazarevitch, zeharkako txirulak/latorrizko txilibituak/txirula txikiak eta zuzendaritza biolina, clàrsach (arpa irlandarra), arpa barrokoa, viola da gamba, tiorba, zitara

François Lazarevitch sortzaile, txirula jotzaile eta ikertzailearen konbikzio gozoan inspiratuta, Les Musiciens de Saint-Julien taldeak ibilbide propioa izan du 2006tik, elektroi libreen antzera, Barrokoaren bideetan barrena, ahozko eta idatzizko iturriak zeharkatuz. Musikariekin partekatutako zaletasunak eta errepertorio tradizionalak nagusitu ziren beren lehen proiektuetan, laster antzinako eta barrokoko musikaren artxipelago oso bat eraikitzeko: kolorearen asmamena, mugimendu dantzatutik sortutako energia, sentikortasun poetikoa... Les Musiciens de Saint-Julien taldeak lo zegoen musika berpizten du, eruditua eta aldi berean intuitiboa den ikuspegi batean, praktika herrikoiekin lotuta, interpretazio zorrotz, birtuoso eta apasionatu baten bidez.

Alkimia honetan dena da bakarra. Hala, izenak biolin jotzaile dantzarien ermandadeari egiten dion erreferentziaz harago doa taldea: lerroen dotorezia eta erliebea, fraseatze gorabeheratsuaren malgutasuna, antzinako instrumentu zaharren aberastasuna (horietatik ateratzen direlarik txirulak eta musetteak), barruko su garra (baita Bach, Vivaldi edo Purcellen lan ospetsuetan), adierazpenaren naturaltasuna... horiek guztiek interpretazioa familiarra eta, aldi berean, berritzailea bihurtzen dute.

Kontzertuak eta birak egin ditu Frantzian, Europan eta Amerikan –laster, Sumendian, hau da, taldea egonaldia egiten ari den eszenatoki nazionalean, Le Havren, Roueneko Operan, Maison de la Culture-n (Bourges), Salle Gaveaun (Paris), Théâtre de Caenen, Nuits Musicales d'Uzès-en, Musik +en (Austria), Txekiar Errepublikako Concentus Moraviae Nazioarteko Musika Jaialdian…–. Halaber, hamabost CD ditu, Alpha Classics etiketa dutenak. Hala, Les Musiciens de Saint-Julien taldeak presentzia sendoa lortu du Frantziako eta nazioarteko eszenan, ikusleek eta prentsa espezializatuak berrets dezaketen bezala.

Kantagintzak Berpizkunde iberiarreko abestien errepertorioa ezagutzera gonbidatzen du, mantentzen ditugun hiru musika iturri garrantzitsuenen eskutik: jauregiko kantutegia, Uppsalako kantutegia eta Mateo Flecharen nahaspilen argitalpena. Tailer honetan parte hartzeko, Kantagintzako lau abeslariek beren esperientziak trukatuko dituzte errepertorioarekin, eta, Jorge Losanaren zuzendaritzapean, partaideekin batera, Ama Birjinari buruzko hiru abestiren interpretazioa prestatuko dute.

Lan musikalaz gain, piezen esanahia, interpretatzeko aukerak eta testuinguru historiko eta musikala aztertuko dira. Ahotsak aldez aurretik aztertzeko, parte-hartzaileek musika zati bakoitzaren grabazioak (Cantoriako kideek egindakoak) eta partiturak jasoko dituzte, lana alderdi artistikoetan zentratu ahal izateko. Material didaktiko hau Murtziako Unibertsitateak, Bartzelonako Universitat Pompeu Fabrak eta Centre Culturel de Rencontre et Festival d 'Ambronayk elkarlanean egindako "more Hispano" proiektuari esker egin da.

Errepertorioa

INTERPRETEAK

KANTAGINTZA

Nori zuzendua:

• Aldez aurreko esperientzia duten abeslariak (ahal dela, musika-ezagutzekin)
• Kantu-ikasleak.
• Abesbatzan kantuan esperientzia duten musika-ikasleak.

Plazak: 20 abeslari

• Sopranoak: 6
• Altuak: 6
• Tenoreak: 4
• Baxuak: 4

Iraupena: 2 ordu

Sarrerak

La Pasión del Rey

Jatorrizko izenburua: Le Roi Danse

Urtea: 2000

Iraupena: 115 min.

Herrialdea: Belgika

Zuzendaritza: Gérard Corbiau

Gidoia: P: Eve de Castro, Andrée Corbiau, Gérard Corbiau. Novela

Musika: Hainbat

Banaketa: Benoît Magimel, Boris Terral, Tchéky Karyo, Colette Emmanuelle, Jacques François, Cécile Bois, Claire Keim, Johan Leysen, Idwig Stéphane, Emil Tarding.

Sinopsia

Film honetan Giovanni Battista Lully italiar musikariaren igoeraren istorioa aurkituko dugu (barrokoko ia musikari handi guztiak bezala), Jean Bapstiste Lully bihurtuta frantziar musikaren aurpegia aldatuko lukeena, eta eragin nabarmena izango lukeena herrialde horretan musika konposatzeko moduan, baita hil eta urte batzuetara ere.
 

Sarrerak